کد مطلب:276510 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111
صله رحم پیغمبر مؤکدتر و بهتر است
دلیل بر آن، در كافی به سند صحیحی از عمر بن زید روایت است كه گفت: به حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام عرض كردم: «اَلَّذِینَ یَصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ»؛ [1] و كسانی كه آنچه را خداوند به پیوندش امر فرموده، پیوند آن را رعایت كنند. فرمود: در رحم آل محمدعلیهم السلام می باشد، درباره رحم و نزدیكان تو نیز هست. سپس فرمود: از آنان مباش كه موضوعی را تنها به یك مورد اختصاص می دهند. [2] .
و نیز در همان كتاب از حضرت رضاعلیه السلام آمده كه فرمود: همانا رحم آل محمد، امامان علیهم السلام به عرش آویخته می گوید: خدایا! پیوسته دار آن كه مرا پیوندد و بریده ساز هركه از من ببُرد، سپس همین امر در ارحام مؤمنین جاری است. آن گاه این آیه را تلاوت كرد: «وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی تَسآئَلُونَ بِهِ وَالأَرْحامَ» [3] و تقوای خدای را پیشه كنید كه هنگامی كه از
[ صفحه 541]
یكدیگر چیزی می خواهید نام او را می برید و از (قطع) خویشاوندانتان بپرهیزید. [4] .
و در تفسیر امام و مولای ما حضرت ابومحمد حسن العسكری علیه السلام است كه فرمود: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: هرآن كه حقّ نزدیكان پدر و مادرش را رعایت كند در بهشت هزار درجه داده می شود كه فاصله هر دو درجه آن مقدار دویدن اسبِ سریعِ تربیت شده به مدت صد هزار سال است، یكی از درجات از نقره، دیگری از طلا و دیگری از مروارید و دیگری از زمرد و دیگری از مشك و دیگری از عنبر و دیگری از كافور. و آن درجات از این اصناف است و هر كه حقّ نزدیكان محمد و علی - علیهم السلام - را رعایت نماید درجات و ثواب های فزون تری خواهد یافت به قدر بالاتر بودن و افضلیت محمد و علی - علیهما السلام - بر والدین خودش.
و فاطمه علیها السلام به یكی از زن ها فرمود: دو پدر دین خود - محمد و علی - را خشنود بدار با خشم و ناخشنودی والدین نسبی ات. اما والدین نسبی خود را با خشم ابوین دینت خشنود مكن، كه اگر ابوین نسبی تو ناخشنود گردند، محمد و علی علیهما السلام آنان را با ثواب یك جزء از صد میلیون جزء از ثواب یك ساعت عبادتشان، راضی و خشنود خواهند كرد. و اگر ابوین دینت ناخشنود شوند پدر و مادر نسبی تو نمی توانند آنان را راضی كنند، چون ثواب طاعات اهل دنیا هم با خشم ایشان یكسان نیست.
و حسن بن علی علیهما السلام فرمود: بر تو باد كه به بستگان ابوین دینت محمد و علی احسان نمایی، هرچند كه (لازمه اش) تضییع حقوق نزدیكان پدر و مادر نسبی تو باشد. و مبادا كه حقوق بستگان والدین دینت را با رعایت حقوق بستگان نسبی خود تضییع نمایی، زیرا كه شكرگزاری آن ها نزد ابوین دینت - محمد و علی - ثمربخش تر است برای تو از شكرگزاری این ها نزد پدر و مادر نسبی تو، به درستی كه نزدیكان ابوین دینت - محمد و علی - اگر مقدار بسیار اندكی نزد ایشان از تو سپاس گزاری كنند، پس نظر و توجه آن دو به تو گناهانت را می ریزد هرچند كه از زمین تا عرش را پر كرده باشد. ولی اگر نزدیكان ابوین نسبی تو نزد ایشان از تو تشكر نمایند در صورتی كه خویشاوندان ابوین دینت را تضییع كرده باشی هیچ برایت نمی توانند انجام دهند.
و علی بن الحسین علیهما السلام فرمود: به درستی كه حق نزدیكان ابوین دینمان محمد و علی علیهما السلام
[ صفحه 542]
از قرابت های ابوین نسبی ما برتر و سزاوارتر است. ابوین دینمان ابوین نسبی ما را راضی خواهند كرد، ولی ابوین نسبی ما نمی توانند ابوین دینمان را از ما راضی نمایند.
و محمد بن علی (امام باقر)علیهما السلام فرمود: هر آن كس ابوین دینش محمد و علی و نزدیكان آن ها نزد او گرامی تر و محبوب تر باشند از ابوین خودش و نزدیكانشان، خداوند متعال به او خواهد گفت: آن كه بهتر بود برتر داشتی و آن كه شایسته تر بود ایثار كردی، حتماً تو را در بهشت جاویدانم و همدمی اولیائم پیش تر قرار می دهم.
و جعفر بن محمدعلیهما السلام فرمود: هركس از قضاء حوائج نزدیكان ابوین دینش و نزدیكان ابوین نسبی اش عاجز بماند كه با یكدیگر مخالفت داشته باشند، پس اقربای ابوین دینش را مقدم بدارد و بر نزدیكان ابوین نسبی ترجیح دهد، خداوند - عزّوجلّ - روز قیامت می فرماید: هم چنان كه خویشاوندی ابوین دینش را مقدم داشت شما [ای فرشتگان] نیز او را در بهشتم مقدم بدارید، پس در آن درجات بالاتر از آنچه خداوند برایش آماده كرده بود هزار هزار برابر فزونی یابد.
و موسی بن جعفرعلیهما السلام در حالی كه به آن حضرت عرض شد: فلانی پولی داشت به مبلغ هزار درهم، دو كالا بر او عرضه شد كه آن ها را بخرد ولی پولش به مقدار خرید هر دو نبود، پرسید: كدام یك برای من سودمندتر است؟ گفتند: این یكی هزار برابر سودش بیشتر است. حضرت فرمود: آیا به عقل او لازم نیست كه آن بهتر را اختیار كند؟ عرض كردند: چرا. فرمود: پس این چنین است ایثار كردن خویشان ابوین دینت محمد و علی، ثوابش بهتر و چندین برابر آن است، چون فضل آن به مقدار فضل و برتری محمد و علی علیهما السلام بر ابوین نسبی او است.
و به حضرت رضاعلیه السلام گفته شد: آیا خبر ندهیم به شما كه زیان دیده وامانده كیست؟ فرمود: چه كسی است؟ گفتند: فلانی دینارهای خود را در مقابل درهم هایی كه گرفته، فروخته است. پس ثروت او از ده هزار دینار به ده هزار درهم برگشته است. حضرت رضاعلیه السلام فرمود: اگر كسی یك بدره زر به هزار درهم تقلّبی بفروشد، آیا عقب مانده تر و زیان بارتر از او نیست؟ گفتند: چرا. فرمود: به شما خبر دهم چه كسی از این هم زیان بارتر
[ صفحه 543]
و حسرتمندتر است؟ عرض كردند: آری. فرمود: اگر كسی هزار كوه طلا داشته باشد آن ها را به هزار نخود طلای تقلّبی بفروشد آیا عقب مانده تر و حسرتمندتر از این نیست؟ گفتند: آری. فرمود: آیا خبرتان دهم از این هم وامانده تر و حسرتمندتر كیست؟ گفتند: چرا، فرمود: آن كه در نیكی و احسان، خویشان ابوین نسبی خود را بر خویشان ابوین دینش محمد و علی علیهما السلام ترجیح دهد، زیرا كه ارزش و فضیلت خویشان محمد و علی، ابوین دین او بر خویشان ابوین نسبی اش از فضل و ارزش و فضیلت خویشان محمد و علی ابوین دین او بر خویشان ابوین نسبی اش از فضل و ارزش هزار كوه طلا بر هزار نخود طلای تقلّبی برتر است.
و محمد بن علی (امام جواد)علیهما السلام فرمود: هركس خویشاوندان دو پدر دینش محمد و علی علیهما السلام را بر خویشاوندان ابوین نسبی اش برگزیند، خداوند متعال به طور علنی روز قیامت او را برگزیند و به خلعت های گرامی خویش او را شهرت دهد، و بر بندگان، شرافت و برتری بخشد مگر بر كسی كه با او در فضایل یا مرتبه و مقام مساوی باشد.
و علی بن محمدعلیهما السلام فرمود: از گونه های بزرگداشت جلال خداوند، ترجیح دادن نزدیكان ابوین دینت محمد و علی بر نزدیكان ابوین نسبی ات می باشد، و از كوچك شماری جلال الهی ایثار كردن خویشان ابوین نسبی ات بر ابوین دینت محمد و علی علیهما السلام می باشد.
و حسن بن علی علیهما السلام فرمود: مردی كه عیالش گرسنه شده بودند از خانه بیرون رفت و در طلب غذایی برای آن ها كوشش نمود، پس درهمی كسب كرد و با آن، نان و خورش خرید، بین راه به یك مرد و زن از نزدیكان محمد و علی علیهما السلام رسید و آن ها را گرسنه یافت. با خود گفت: این ها از بستگان خودم شایسته ترند. پس آنچه داشت به آن ها داد، و ندانست كه چه عذری در منزلش بیاورد، سپس راه رفت و فكر می كرد كه چه علّتی برای خانواده اش بگوید و چه جوابی بدهد كه چیزی برایشان نبرده است.
در همین حال كه متحیّرانه قدم می زد، قاصدی در پی او آمده بود كه راهنمایی اش كردند و نامه ای از مصر با پانصد دینار به او داد و گفت: این مقدار از ثروت پسرعموی تو است
[ صفحه 544]
كه در مصر از دنیا رفت و صد هزار دینار در دست تجار و بازرگانان مكه و مدینه است و چندین برابر هم املاك و اموال در مصر، ترك گفته است.
پس آن پانصد دینار را گرفت و در خانواده اش وسعتی داد. شب هنگام در خواب رسول خدا و علی علیهما السلام را دید، فرمودند: چگونه می بینی ثروتی را كه به تو رسید به خاطر ایثار خویشاوندانمان بر خویشان خودت.
سپس در مكه و مدینه كسی نماند كه از آن صد هزار دینار چیزی بر ذمّه اش بود مگر این كه محمد و علی علیهما السلام در خوابش آمدند و به او فرمودند: آیا فردا اقدام به پرداخت حقّ فلانی از ارث پسر عمویش می كنی یا تو را هلاك و نابود كنیم و نعمت ها و حشمت ها را از تو بگیریم؟
پس همگی آنچه بر ذمّه داشتند برای آن شخص فرستادند تا این كه صد هزار دینار نزد وی جمع گردید، و نیز در مصر احدی باقی نماند از كسانی كه از اموال او چیزی برعهده شان بودمگر این كه محمد و علی علیهما السلام به خوابش آمدند و او را با تهدید، امر فرمودند كه به سرعت اقدام به پرداخت مال آن شخص نماید، و محمد و علی علیهما السلام بار دیگر به خواب آن شخص آمدند و به او فرمودند: چگونه یافتی كارسازی خدا را نسبت به تو؟ و ما دستور دهیم كسانی را كه در مصر بودند كه به سرعت اموال تو را بفرستند و حاكم آن را دستور دهیم كه املاك و مستغلات را بفروشد و توسط پیكی پول هایش را برایت بفرستد تا در مدینه به جای آن ها املاكی خریداری نمایی. عرض كرد: آری.
پس محمد و علی علیهما السلام به خواب حاكم مصر رفتند و به او فرمودند كه: املاك مزبور را بفروشد و توسط پیكی قیمت آن ها را برای آن شخص بفرستد. آن گاه سیصد هزار دینار برایش ارسال شد و ثروتمندترین افراد مدینه گردید، سپس رسول خداصلی الله علیه وآله به خوابش آمد و فرمود: ای بنده خدا این پاداش تو در دنیا است به خاطر ایثار نزدیكانم بر نزدیكان خودت، و در آخرت به جای هر دانه از این مال در بهشت هزار قصر به تو بدهم كه كوچكترین آن ها از دنیا بزرگ تر باشد و یك سر سوزنش از دنیا و آنچه در آن است بهتر است. [5] .
[ صفحه 545]
و نیز در همان كتاب از حضرت رضاعلیه السلام آمده كه فرمود: همانا رحم آل محمد، امامان علیهم السلام به عرش آویخته می گوید: خدایا! پیوسته دار آن كه مرا پیوندد و بریده ساز هركه از من ببُرد، سپس همین امر در ارحام مؤمنین جاری است. آن گاه این آیه را تلاوت كرد: «وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی تَسآئَلُونَ بِهِ وَالأَرْحامَ» [3] و تقوای خدای را پیشه كنید كه هنگامی كه از
[ صفحه 541]
یكدیگر چیزی می خواهید نام او را می برید و از (قطع) خویشاوندانتان بپرهیزید. [4] .
و در تفسیر امام و مولای ما حضرت ابومحمد حسن العسكری علیه السلام است كه فرمود: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: هرآن كه حقّ نزدیكان پدر و مادرش را رعایت كند در بهشت هزار درجه داده می شود كه فاصله هر دو درجه آن مقدار دویدن اسبِ سریعِ تربیت شده به مدت صد هزار سال است، یكی از درجات از نقره، دیگری از طلا و دیگری از مروارید و دیگری از زمرد و دیگری از مشك و دیگری از عنبر و دیگری از كافور. و آن درجات از این اصناف است و هر كه حقّ نزدیكان محمد و علی - علیهم السلام - را رعایت نماید درجات و ثواب های فزون تری خواهد یافت به قدر بالاتر بودن و افضلیت محمد و علی - علیهما السلام - بر والدین خودش.
و فاطمه علیها السلام به یكی از زن ها فرمود: دو پدر دین خود - محمد و علی - را خشنود بدار با خشم و ناخشنودی والدین نسبی ات. اما والدین نسبی خود را با خشم ابوین دینت خشنود مكن، كه اگر ابوین نسبی تو ناخشنود گردند، محمد و علی علیهما السلام آنان را با ثواب یك جزء از صد میلیون جزء از ثواب یك ساعت عبادتشان، راضی و خشنود خواهند كرد. و اگر ابوین دینت ناخشنود شوند پدر و مادر نسبی تو نمی توانند آنان را راضی كنند، چون ثواب طاعات اهل دنیا هم با خشم ایشان یكسان نیست.
و حسن بن علی علیهما السلام فرمود: بر تو باد كه به بستگان ابوین دینت محمد و علی احسان نمایی، هرچند كه (لازمه اش) تضییع حقوق نزدیكان پدر و مادر نسبی تو باشد. و مبادا كه حقوق بستگان والدین دینت را با رعایت حقوق بستگان نسبی خود تضییع نمایی، زیرا كه شكرگزاری آن ها نزد ابوین دینت - محمد و علی - ثمربخش تر است برای تو از شكرگزاری این ها نزد پدر و مادر نسبی تو، به درستی كه نزدیكان ابوین دینت - محمد و علی - اگر مقدار بسیار اندكی نزد ایشان از تو سپاس گزاری كنند، پس نظر و توجه آن دو به تو گناهانت را می ریزد هرچند كه از زمین تا عرش را پر كرده باشد. ولی اگر نزدیكان ابوین نسبی تو نزد ایشان از تو تشكر نمایند در صورتی كه خویشاوندان ابوین دینت را تضییع كرده باشی هیچ برایت نمی توانند انجام دهند.
و علی بن الحسین علیهما السلام فرمود: به درستی كه حق نزدیكان ابوین دینمان محمد و علی علیهما السلام
[ صفحه 542]
از قرابت های ابوین نسبی ما برتر و سزاوارتر است. ابوین دینمان ابوین نسبی ما را راضی خواهند كرد، ولی ابوین نسبی ما نمی توانند ابوین دینمان را از ما راضی نمایند.
و محمد بن علی (امام باقر)علیهما السلام فرمود: هر آن كس ابوین دینش محمد و علی و نزدیكان آن ها نزد او گرامی تر و محبوب تر باشند از ابوین خودش و نزدیكانشان، خداوند متعال به او خواهد گفت: آن كه بهتر بود برتر داشتی و آن كه شایسته تر بود ایثار كردی، حتماً تو را در بهشت جاویدانم و همدمی اولیائم پیش تر قرار می دهم.
و جعفر بن محمدعلیهما السلام فرمود: هركس از قضاء حوائج نزدیكان ابوین دینش و نزدیكان ابوین نسبی اش عاجز بماند كه با یكدیگر مخالفت داشته باشند، پس اقربای ابوین دینش را مقدم بدارد و بر نزدیكان ابوین نسبی ترجیح دهد، خداوند - عزّوجلّ - روز قیامت می فرماید: هم چنان كه خویشاوندی ابوین دینش را مقدم داشت شما [ای فرشتگان] نیز او را در بهشتم مقدم بدارید، پس در آن درجات بالاتر از آنچه خداوند برایش آماده كرده بود هزار هزار برابر فزونی یابد.
و موسی بن جعفرعلیهما السلام در حالی كه به آن حضرت عرض شد: فلانی پولی داشت به مبلغ هزار درهم، دو كالا بر او عرضه شد كه آن ها را بخرد ولی پولش به مقدار خرید هر دو نبود، پرسید: كدام یك برای من سودمندتر است؟ گفتند: این یكی هزار برابر سودش بیشتر است. حضرت فرمود: آیا به عقل او لازم نیست كه آن بهتر را اختیار كند؟ عرض كردند: چرا. فرمود: پس این چنین است ایثار كردن خویشان ابوین دینت محمد و علی، ثوابش بهتر و چندین برابر آن است، چون فضل آن به مقدار فضل و برتری محمد و علی علیهما السلام بر ابوین نسبی او است.
و به حضرت رضاعلیه السلام گفته شد: آیا خبر ندهیم به شما كه زیان دیده وامانده كیست؟ فرمود: چه كسی است؟ گفتند: فلانی دینارهای خود را در مقابل درهم هایی كه گرفته، فروخته است. پس ثروت او از ده هزار دینار به ده هزار درهم برگشته است. حضرت رضاعلیه السلام فرمود: اگر كسی یك بدره زر به هزار درهم تقلّبی بفروشد، آیا عقب مانده تر و زیان بارتر از او نیست؟ گفتند: چرا. فرمود: به شما خبر دهم چه كسی از این هم زیان بارتر
[ صفحه 543]
و حسرتمندتر است؟ عرض كردند: آری. فرمود: اگر كسی هزار كوه طلا داشته باشد آن ها را به هزار نخود طلای تقلّبی بفروشد آیا عقب مانده تر و حسرتمندتر از این نیست؟ گفتند: آری. فرمود: آیا خبرتان دهم از این هم وامانده تر و حسرتمندتر كیست؟ گفتند: چرا، فرمود: آن كه در نیكی و احسان، خویشان ابوین نسبی خود را بر خویشان ابوین دینش محمد و علی علیهما السلام ترجیح دهد، زیرا كه ارزش و فضیلت خویشان محمد و علی، ابوین دین او بر خویشان ابوین نسبی اش از فضل و ارزش و فضیلت خویشان محمد و علی ابوین دین او بر خویشان ابوین نسبی اش از فضل و ارزش هزار كوه طلا بر هزار نخود طلای تقلّبی برتر است.
و محمد بن علی (امام جواد)علیهما السلام فرمود: هركس خویشاوندان دو پدر دینش محمد و علی علیهما السلام را بر خویشاوندان ابوین نسبی اش برگزیند، خداوند متعال به طور علنی روز قیامت او را برگزیند و به خلعت های گرامی خویش او را شهرت دهد، و بر بندگان، شرافت و برتری بخشد مگر بر كسی كه با او در فضایل یا مرتبه و مقام مساوی باشد.
و علی بن محمدعلیهما السلام فرمود: از گونه های بزرگداشت جلال خداوند، ترجیح دادن نزدیكان ابوین دینت محمد و علی بر نزدیكان ابوین نسبی ات می باشد، و از كوچك شماری جلال الهی ایثار كردن خویشان ابوین نسبی ات بر ابوین دینت محمد و علی علیهما السلام می باشد.
و حسن بن علی علیهما السلام فرمود: مردی كه عیالش گرسنه شده بودند از خانه بیرون رفت و در طلب غذایی برای آن ها كوشش نمود، پس درهمی كسب كرد و با آن، نان و خورش خرید، بین راه به یك مرد و زن از نزدیكان محمد و علی علیهما السلام رسید و آن ها را گرسنه یافت. با خود گفت: این ها از بستگان خودم شایسته ترند. پس آنچه داشت به آن ها داد، و ندانست كه چه عذری در منزلش بیاورد، سپس راه رفت و فكر می كرد كه چه علّتی برای خانواده اش بگوید و چه جوابی بدهد كه چیزی برایشان نبرده است.
در همین حال كه متحیّرانه قدم می زد، قاصدی در پی او آمده بود كه راهنمایی اش كردند و نامه ای از مصر با پانصد دینار به او داد و گفت: این مقدار از ثروت پسرعموی تو است
[ صفحه 544]
كه در مصر از دنیا رفت و صد هزار دینار در دست تجار و بازرگانان مكه و مدینه است و چندین برابر هم املاك و اموال در مصر، ترك گفته است.
پس آن پانصد دینار را گرفت و در خانواده اش وسعتی داد. شب هنگام در خواب رسول خدا و علی علیهما السلام را دید، فرمودند: چگونه می بینی ثروتی را كه به تو رسید به خاطر ایثار خویشاوندانمان بر خویشان خودت.
سپس در مكه و مدینه كسی نماند كه از آن صد هزار دینار چیزی بر ذمّه اش بود مگر این كه محمد و علی علیهما السلام در خوابش آمدند و به او فرمودند: آیا فردا اقدام به پرداخت حقّ فلانی از ارث پسر عمویش می كنی یا تو را هلاك و نابود كنیم و نعمت ها و حشمت ها را از تو بگیریم؟
پس همگی آنچه بر ذمّه داشتند برای آن شخص فرستادند تا این كه صد هزار دینار نزد وی جمع گردید، و نیز در مصر احدی باقی نماند از كسانی كه از اموال او چیزی برعهده شان بودمگر این كه محمد و علی علیهما السلام به خوابش آمدند و او را با تهدید، امر فرمودند كه به سرعت اقدام به پرداخت مال آن شخص نماید، و محمد و علی علیهما السلام بار دیگر به خواب آن شخص آمدند و به او فرمودند: چگونه یافتی كارسازی خدا را نسبت به تو؟ و ما دستور دهیم كسانی را كه در مصر بودند كه به سرعت اموال تو را بفرستند و حاكم آن را دستور دهیم كه املاك و مستغلات را بفروشد و توسط پیكی پول هایش را برایت بفرستد تا در مدینه به جای آن ها املاكی خریداری نمایی. عرض كرد: آری.
پس محمد و علی علیهما السلام به خواب حاكم مصر رفتند و به او فرمودند كه: املاك مزبور را بفروشد و توسط پیكی قیمت آن ها را برای آن شخص بفرستد. آن گاه سیصد هزار دینار برایش ارسال شد و ثروتمندترین افراد مدینه گردید، سپس رسول خداصلی الله علیه وآله به خوابش آمد و فرمود: ای بنده خدا این پاداش تو در دنیا است به خاطر ایثار نزدیكانم بر نزدیكان خودت، و در آخرت به جای هر دانه از این مال در بهشت هزار قصر به تو بدهم كه كوچكترین آن ها از دنیا بزرگ تر باشد و یك سر سوزنش از دنیا و آنچه در آن است بهتر است. [5] .
[ صفحه 545]
[1] سوره رعد، آيه 21.
[2] كافي: 156:2.
[3] سوره نساء، آيه 1.
[4] كافي: 156:2.
[5] تفسير امم حسن عسكري عليه السلام: 113.